Z języka sanskrytu tłumacząc, theraweda to doktryna starszych. Jest to pojęcie odnoszące się do szkoły buddyjskiej, które wiąże się z całym systemem filozoficzno-religijnym. To nic innego jak jedna ze szkół tego systemu wierzeń, łącząca się z wczesnym buddyzmem.
Jako miłośników tej doktryny uznaje się therawadinami, czyli głoszącymi naukę. Rozdrabniając to na szczegóły – starsi, czyli thera, to nauczyciele jacy prowadzą zajęcia, wygłaszają nauki, prowadząc je od Buddy wprost do wiernych- czyli uczniów. Parę stuleci istniał prawdziwy boom na buddyzm, który był utożsamiany z tym, że buddyzm uznano za religię nadrzędną, dominującą na Sri Lance. W zasadzie prawie osiemdziesiąt procent mieszkańców Sri Lanci wyznawało buddyzm. Podobnie było z fragmentami kontynentalnej Południowo-Wschodniej Azji. W grę wchodzą tu obszary południowo-wschodnie Kambodży, Laosu, Birmy, Tajlandii oraz Chin. Identycznie w Australii i Singapurze. Jeżeli natomiast mowa o buddyzmie w kontekście współczesnego systemu wierzeń, to religia ta pojawiła się na podstawie wyodrębnienia w ramach schizmy, co odbyło się w trakcie trzeciego soboru buddyjskiego, jaki odbył się w Pataliputra, w 250 roku przed naszą erą.
Samo pojęcie theravada zrodziło się natomiast w siódmym wieku, kiedy to wspomniano o nich w manuskryptach. Wyznawcy theravady wywodzą się zaś od sthawirawadinów, a ich przekonanie opiera się na podziale na pomniejszych i pośrednich. Wszystko to natomiast odbywa się w ramach przykazań, które są ustanowione przez Buddę Gotamę. Obecnie natomiast opisywany tu system wierzeń i filozofię dzieli się na konserwatywną, ortodoksyjną i radykalną.